ροδίζω

ῥοδίζω ΝΜΑ [ῥόδον]

1. παίρνω ή έχω το χρώμα τού ρόδου, είμαι ή γίνομαι τριανταφυλλής (α. «ο ουρανός ροδίζει» β. ερόδισε η Ανατολή» γ. «ἐπέδειξε τὸν ροδίζοντα λωτόν», Αθήν.)

2. δίνω σε κάποιον ή σε κάτι το χρώμα τού ρόδου

νεοελλ.

(για εδέσματα) παίρνω πιο σκούρο χρώμα, κοκκινίζω, αρχίζω να ψήνομαι («ρόδισε η πίτα»)

αρχ.

1. μοιάζω με ρόδο ως προς την οσμή («ῥοδίζω τῇ ὀσμῇ», Διοσκ.)

2. καθιστώ, κάνω κάτι να ευωδιάσει με άρωμα ρόδων («ῥοδίζειν τὸ δέρμα», Αλέξ. Αφρ.)

3. στολίζω τάφο με ρόδα.